Από τη γέννηση του Τριεσπέρου Ηρακλέους – Ανίκητου Ηλίου των Ελλήνων, στην γέννηση του Φωτός Ιησού στο σπήλαιον της Βηθλεέμ.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ο ΚΟΣΜΟΣ στο φύλλο της 24-12-2014

Γράφει ο Γιώργος Αθανασιάδης

Δικηγόρος 

SYDNEY - AUSTRALIA

Tel: 0421969172

Από τη γέννηση του Τριεσπέρου Ηρακλέους – Ανίκητου Ηλίου των Ελλήνων, στην γέννηση του Φωτός Ιησού στο σπήλαιον της Βηθλεέμ.

Το χειμερινό ηλιοστάσιο στις 21 Δεκεμβρίου κάθε έτους, σηματοδοτεί το τέλος ενός κύκλου εποχών και φυσικά τη γέννηση ενός άλλου νέου κύκλου εποχών που η διάρκεια τους ορίζεται στο ένα ηλιακό έτος. Το κάθε έτος, ισοδυναμεί με διάστημα 300 – 365 ημερών, κατά την μέτρηση του απο την αρχαία εποχή μέχρι σήμερα. Με δεδομένες τις διάφορες θέσεις της γής, κατά την ετήσια περιστροφή της γύρω απο την ήλιο, αλλάσουν τα δεδομένα κάθε φορά στην διάρκεια των αιώνων και των χιλιετηρίδων και ποτέ δεν μπορούν οι μετρήσεις αυτές να είναι σταθερές και ακριβείς και μάλιστα αρχαιόθεν διαρκώς αλλάζουν τουλάχιστον όσον αφορά την καταμέτρηση μηνών και ημερών. 

Στη αρχαία ελληνική αρχαιότητα οι μήνες ήταν δώδεκα όπως και σήμερα , εν συνεχεία στην ρωμαϊκή εποχή, μετά τις διαρκείς μετρήσεις και παρατηρήσεις αλλάζουν, οι εποχές αλλάζουν και έχουμε και αλλαγές ημερολογίων και ονομασιών των μηνών. Συγκεκριμένα στην αρχαία Ελλάδα, οι ονομασίες των μηνών ήταν οι παρακάτω στο λεγόμενο Αττικό ημερολόγιο

Εκατομβαιών (30 ημέρες) 23 Ιουνίου - 23 Ιουλίου 

Μεταγειτνιών (29 ημέρες) 24 Ιουλίου - 22 Αυγούστου

Βοηδρομιών (30 ημέρες) 23 Αυγούστου - 22 Σεπτεμβρίου 

Πυανεψιών (29 ημέρες) 23 Σεπτεμβρίου - 22 Οκτωβρίου 

Μαιμακτηριών (30 ημέρες) 23 Οκτωβρίου - 22 Νοεμβρίου 

Ποσειδεών (29 ημέρες) 23 Νοεμβρίου - 22 Δεκεμβρίου 

Γαμηλιών (30 ημέρες) 23 Δεκεμβρίου - 22 Ιανουαρίου 

Ανθεστηριών (29 ημέρες) 23 Ιανουαρίου - 20 Φεβρουαρίου 

Ελαφηβολιών (30 ημέρες) 21 Φεβρουαρίου - 23 Μαρτίου 

Μουνιχιών (29 ημέρες) 24 Μαρτίου - 22 Απριλίου 

Θαργηλιών (30 ημέρες) 23 Απριλίου - 23 Μαΐου 

Σκιροφοριών (29 ημέρες) 24 Μαΐου - 22 Ιουνίου 

Την εποχή αυτή, δηλαδή στα τέλη Δεκεμβρίου και την τελευταία μέρα του μηνός Ποσειδεώνος, εορτάζετο η γέννηση του φωτός, στην ημέρα του χειμερινού ηλιοστασίου, που στο βόρειο ημισφαίριο σημαίνει την μεγαλύτερη διάρκεια της νύκτας αλλά παράλληλα και απο την επομένη σημαίνει την αύξηση των ωρών φωτός άρα και τη διάρκεια της μέρας. Η γή αλλάζει θέση σταδιακά σε σχέση με τον ήλιο και αρχίζει απο την επομένη και μεγαλώνει η μέρα, άρα γεννιέται ξανά το φώς, παρόλη την έλευση του χειμώνα και μαζί και της ελπίδας. Ο ήλιος ανίκητος – τριέσπερος Ηρακλής, σταδιακά με την ακτινοβολία του, προμηνύει μέσα από τον χειμώνα που επακολουθεί την άνοιξη που θα έρθει. Οι θρησκευτικές λατρείες των αρχαίων Ελλήνων αλλά και άλλες εθνικές θρησκείες αρχαίων πολιτισμών, βασιζόμενες στη λογική και όχι στην παράνοια και στο μεταφυσικό, σχετίζονται άμεσα με την καλλιέργεια της γής και κάθε τι ζωτικό στον πλανήτη. Ο τριέσπερος Ηρακλής των Ελλήνων, σημαίνει την αναγέννηση του έθνους και ώς φώς επικρατεί ακολουθώντας την αναγέννηση και την ανάπτυξη του, παράλληλα με την ελπίδα για την επικράτηση του φωτός – σοφίας και φυσικά την συντήρηση της ελπίδας και της αισιοδοξίας, μέσα από τη σκέψη , την παρατήρηση και τη λογική. Αυτά όλα τα στοιχεία είναι βασικά για την ζωή πάνω στη γή και την υγεία των ανθρώπων αλλά και των κοινωνιών, μέσα απο το πρίσμα της φιλοσοφίας των Ελλήνων που ήταν λάτρες της επίγειας ζωής, μηδαμινώς ασχολούμενοι με τα μεταφυσικά ή τον θάνατο, θιασώτες του οποίου ήταν ως εξέλιξη της ζωής. Η ψυχή, μετά το θάνατο επέστρεφε εκεί όπου ήταν πάντα η θέση της μέσα στο κοσμικό γίγνεσθαι μέρος και αυτής της συμπαντικής ενέργειας.

Με την επικράτηση του χριστιανισμού, τα δεδομένα αλλάζουν. Δε θα αναφερθώ στον τρόπο επικράτησης του χριστιανισμού διότι δεν είναι θέμα των παρόντων ημερών. Η σκέψη μας τις μέρες αυτές οδηγείται κατά το έθος αιώνων και τις αναλύσεις με την υπερβάλλουσα διαπλαστικότητα ερμηνειών απο χριστιανούς θεολόγους, στο αποκαλούμενο θεοδέγμον σπήλαιον της Βηθλεέμ. Εκεί κατά την παράδοση, γεννήθηκε ο αναμενόμενος μεσσίας των Εβραίων, σύμφωνα με τον χριστιανισμό, ως ελπιδοφόρος για την αναγέννηση του ανθρωπίνου γένους και μέλλοντος να άρει την αμαρτία του κόσμου. Η αμαρτία είναι η διαφορετικότητα και παρεκτροπή των ανθρώπων από τις εντολές του Ιεχωβά, του θεού του Ισραήλ. Ο ίδιος αυτός θεός, σύμφωνα με αρχαιότερες προβλέψεις και σχεδιασμούς, θα στείλει τον υιό του επί της γής, προκειμένου να φέρει το νέο φώς και την ελπίδα στο ανθρώπινο γένος. Περαιτέρω είναι γνωστή η πορεία της ζωής του Ιησού στη γή, η διδασκαλία και ο θάνατος του. 

Εκείνο που πρέπει να σταθούμε είναι η η χρονική στιγμή της γέννησης. Με ριζωμένη βαθιά στους λαούς της αρχαιότητας η χρονική στιγμή της ετήσιας γέννησης του φωτός στο βόρειο ημισφαίριο που συμπίπτει με το χειμερινό ηλιοστάσιο και την αύξηση της διάρκειας της μέρας επέκεινα, η χριστιανική θρησκεία στον αντίποδα τόσο φιλοσοφικό όσο και για λόγους προσαρμογής στα δεδομένα προσαρμόζει τη γέννηση του θεού της στις ίδιες μέρες με παρέκκλιση ελάχιστων εικοσιτετραώρων. Ετσι καθιερώνεται η εγγύτατη στην 21 Δεκεμβρίου ημέρα της 25ης για τον εορτασμού του δικού της φωτός δηλαδή του Ιησού από τη Ναζαρέτ. Εκ της περιγραφής της σκηνής της γεννήσεως μάλλον δεν προκύπτει η γέννηση του εν λόγω θεού να είναι εν μέσω χειμώνος, καθόσον περιγράφεται ότι οι ποιμένες διανυκτέρευαν έξω στο ύπαιθρο με τα κοπάδια τους. Κλιματολογικά αυτό είναι αντίθετο με την εποχή, διότι χειμώνας και στην Παλαιστίνη στην περιοχή της Βηθλεέμ, σημαίνει κρύο και πολλές φορές και χιόνι, που είναι αδύνατο να διανυκτερεύουν τα κοπάδια έξω στην ύπαιθρο μαζί με τους βοσκούς. Συνεπώς το πιθανότερο είναι να γεννήθηκε ο Ιησούς καλοκαίρι, μια νύκτα καλοκαιριού. Αυτά όσον αφορά τα πραγματιστικά στοιχεία.

Περαιτέρω, τα υπόλοιπα επαφίενται στους ερευνητές των θρησκειών, αλλά ως απλός άνθρωπος, θεωρώ ότι η γέννηση του Φωτός και η αναγέννηση του ανθρώπου και της φύσεως, στα πλαίσια της ζωής μας και του ετήσιου κύκλου των εποχών, είναι πάντα θετική και καλοδεχούμενη.

Στο νότιο ημισφαίριο δηλαδή εδώ σε μάς στην Αυστραλία, συμβαίνουν ακριβώς τα ίδια αλλά σε αντίθεση εποχών λόγω της θέσης του ημισφαιρίου μας προς τον ήλιο.

Χρόνια σας πολλά!