Ελληνική καλαισθησία!

Γράφει ο Ανδρέας Κακονάς

Είτε πιστεύεις στο Χριστό, είτε στο Βούδα, είτε στο Μωάμεθ. Είτε Πιστεύεις ακόμα και στα ζώδια, είτε είσαι δεσπότης, είτε άθρησκος είτε χαρτορίχτρα, σε προκαλώ να κάνεις ένα πείραμα. Αρκεί να πιστεύεις στα ίδια σου τα μάτια. 

Βγες σ’ ένα λόφο που να έχει ένα ξωκλήσι και θέα προς τη θάλασσα. Όλη η Ελλάδα λόφους ξωκλήσια και θέα προς την θάλασσα έχει, θα βρεις χιλιάδες τέτοια. Στάσου σ’ ένα ήσυχο σημείο που το βλέμμα σου να περνά μπροστά από το ξωκλήσι και να χάνεται στη θάλασσα. Κράτα στο νου σου την αρμονία που εισπράττεις. Κράτα στην μνήμη σου το πλάνο. Κλείσε τα μάτια και αντικατέστησε το ξωκλήσι με έναν Δωρικό ναό. Γύρνα πλάτη στο τοπίο, άνοιξε τα μάτια και σύγκρινε την αρμονία που αισθάνθηκες με το ξωκλήσι και τον ναό. 

Αν η πρώτη σου αίσθηση ήταν σαν το ήρεμο πέλαγος που την γαλήνη του χαλάει ένα μαύρο πειρατικό με μαύρα πανιά και νεκροκεφαλές στο κατάρτι, που βίαια χωρίζει το γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας ενώ η δεύτερη το ίδιο πέλαγος που το στολίσει ένα λευκό ιστιοφόρο άψογα εναρμονισμένο με την γαλήνη του πελάγους και το κατάρτι μοιάζει με γέφυρα προς τον ουρανό, μην χαρείς ούτε για το Ελληνικό σου αίμα, ούτε για το ότι το δικό σου DNA απέχει περισσότερο απ’ αυτό του πιθήκου, ούτε γιατί ξέρεις τα χαρακτηριστικά του δωρικού ναού. Απλά να πεισμώσεις γιατί σου έχουν βιάσει παράφορα την καλαισθησία που από την φύση σου διαθέτεις ως Άνθρωπος.