Περιμένοντας τον Σπάρτακο! Σκλάβοι της.... τουριστικής σαιζόν!

Γράφει ο Γιώργος Αθανασιάδης

Δικηγόρος-Αρθρογράφος-Συγγραφέας

Ανόητες, χυδαίες, φαιδρές πολιτικολογίες της εποχής μας. Πρέπει να αναπτυχθεί η χώρα, θα έρθει ανάπτυξη, θα αυξηθεί ο τουρισμός. Αυξήθηκαν οι αφίξεις και άλλα τέτοια παράλογα και ασυνάρτητα ακούμε να λέγονται δια στόματος κυβερνώντων για την δήθεν αύξηση των τουριστικών δεικτών στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 2013. Στατιστικές πάνε και έρχονται και όλα φαίνονται λαμπρά και αναζωογονητικά. Ποιές είναι όμως οι πραγματικές αλήθειες και ποια τα κατάφορα ψεύδη; 

Οσον αφορά τις αφίξεις πράγματι όπως λέγεται είναι και κυρίως στα περιφερειακά αεροδρόμια κάποιων νησιών της χώρας. Η ενημέρωση απο κάποιους τουριστικούς επιχειρηματίες λέει ότι όλες αυτές οι αφίξεις δεν είναι παρά κάποιων ή μάλλον πολλών τουριστών που κινούνται τράνζιτ στο αεροδρόμιο άφιξης τους και άμα τη αφίξει τους, σπεύδουν στο λιμάνι του νησιού για να επιβιβαστούν σε κάποιο κρουαζιερόπλοιο και εκείθεν σε όποιο προορισμό περιλαμβάνει το πρόγραμμα που επέλεξαν. Επομένως μέχρι στιγμής στην Κέρκυρα για παράδειγμα αυτό γίνεται κατά κόρον σε καθημερινή βάση και απλώς υπάρχει αυξημένη κίνηση στο αεροδρόμιο, χωρίς παράλληλη κίνηση στις ξενοδοχειακές μονάδες, ή τους χώρους εστίασης και διασκέδασης του νησιού. Βέβαια πάντα αναλογικά με τον αριθμό των αφίξεων. 

Επιπλέον υπάρχει και κάτι άλλο, που αφορά την μερίδα των εργαζομένων στις μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις των νησιών της χώρας. Εξαναγκάζονται να διαμένουν σε άθλια καταλύματα που διατίθενται απο τις εταιρείες που τους προσλαμβάνουν είτε καταβάλλοντας μέρος του μισθώματος, είτε εξ ολοκλήρου, είτε αν είναι πολύ τυχεροί δεν καταβάλλουν καθόλου. Οι άνθρωποι αυτοί εργάζονται για 12 ώρες την ημέρα και επτά μέρες την εβδομάδα έναντι πενιχρότατου μισθού, πινακίου φακής. Οι προϋποθέσεις κάθε φορά για την πρόσληψη τους στην εργασία, είναι πολλές περιλαμβανομένης φυσικά της ικανοποιητικής στην καλύτερη περίπτωση γνώσης ξένης γλώσσας μιάς ή και περισσότερων, χειρισμού περίπλοκων προγραμμάτων στον ηλεκτρονικό υπολογιστή, εκτός απο την συγκεκριμένη ειδίκευση για την οποία έχουν προσληφθεί. Η δαμόγλειος σπάθη της απόλυσης απο όλες αυτές τις εταιρείες οι οποίες συνήθως είναι αλλοδαπές πολυεθνικές επικρέμαται των κεφαλών των και έτσι υποτακτικά υπομένουν την μοίρα τους, οι σύγχρονοι αυτοί σκλάβοι με τις γραβάτες και τις όμορφες στολές των τουριστικών αυτών επιχειρήσεων. 

Πόσες θυσίες και πόσες αντοχές; Πόσος ακόμη ευτελισμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και προσωπικότητας στο όνομα αυτού του ξεπουλήματος και της επικαλούμενης ανάπτυξης;

Η τουριστική βιομηχανία δεν γνωρίζει συναισθηματισμούς και ευαισθησίες. Ο εργαζόμενος εκεί μάλλον εξελίσσεται στον σύγχρονο σκλάβο.... Ισως προσμένουμε την ανάσταση και αναγέννηση ενός άλλου Σπάρτακου, στην Ελλάδα του 2013, που αυτή τη φορά όμως θα φοράει κουστούμι και γραβάτα...