Το ημερολόγιο της μαιμούς
του Πάνου Λαμπρίδη
Ασθμαίνοντας ανέβηκα στην κυδαθηναιων προσπέρασα την γνώριμη πόρτα έριξα κάτω το κεφάλι , παταω σε πλακόστρωτο, ηρέμησα, η πίσσα πάντα είχε την τάση να με μετατρέπει σε συνθετικό προϊόν κάτι σαν προϊόν από τα διυλιστήρια που έβλεπα από το παράθυρο μου στη Θεσσαλονίκη…
Σταμάτησε η
σκέψη, μια μυρωδιά διέσχισε το μυαλό που δούλευε υπερωρίες σε λίγο είδα την αιτία αυτή της δολιοφθοράς που τόλμησε να με διακόψει από το χαμό που αναζητούσα ανόητα, μια ξεχασμένη ανθισμένη πασχαλιά σκαρφάλωσε σε ένα τοιχίο που έκρυβε έναν παραδεισένιο κήπο απ τους περιέργους σε ένα παλιό αρχοντικό στην πλάκα ….κι άλλη ανάσα, να καταλάβω που βρίσκομαι σαν να κρέμομαι με το να χέρι στο χαμό και με το άλλο χέρι στο φως …Να τρέξω είπα προς θέατρο του Διόνυσου να επικαλεστώ τις μούσες αυτήν την φορά για γαλήνη.
Όποιος τολμάει ποναει …….. Αλλο και τούτο πρώτη φορά είδα μυαλό ανεξάρτητο με τον κάτοχο του …εκεί να πετάξει ότι του κατέβει και να ανοίγει διάλογο απ το πουθενά…
Τι εννοείς του είπα….
Λέω απλά την αιτία του κακού…. και τρώω το σύνηθες χαστούκι
Σώπασα, ήθελα να πω την λέξη κερδίζει,;όποιος τολμάει κερδίζει, μα σε αυτήν την φάση δεν μπορούσα να σκεφτώ κανένα επιχειρημα.
Ότι γυαλίζει κυλαει σαν δάκρυ προς την αβυσσο…ειπε πάλι το ατίθασο και διαλύει τα νεύρα μου σε κλάσματα δευτερολέπτου, έτσι πάντα χάνω την ψυχραιμία μου και καταριέμαι την μέρα που από μαϊμού ήθελα να γίνω άνθρωπος……………………….
Π.Λ Το ημερολόγιο της μαϊμούς 17/4/2012 10:10μμ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου