Πάνος Λαμπρίδης: Ονειρολόγιο

Kεφ. 12 Ονειρολόγιο

(Το ημερολόγιο της μαιμους)

11 Οκτωβρίου 2012 

Φωτιές, γκρεμισμένα σπιτια,ανθρωποι διαμελισμένοι χαλάσματα και κραυγες,κατι πέρασε ξυστά από δίπλα μου,αντιληφθηκα ότι είναι σφαιρα,ετσι την έλεγαν οι άνθρωποι αυτήν που αφαιρει ζωη,εμεις σφαίρα λέγαμε αυτή που δίνει ζωή, την μεγάλη θεά του δάσους ,σφαίρα, κενή μήτρα

Πόσες φορές είπα στο ταξίδι ότι εμείς είμαστε σοφότεροι?

Ένα χαμογελαστό γουρουνάκι με κοίταξε με νόημα, «Τα γουρουνάκια» έγραφε η ταμπέλα, μέσα έβλεπα τον κακό λύκο να ακονίζει τα μαχαίρια και κάποιος κασιδιάρης να παραγγέλλει άλλη μια γύρα, η γαστέρα να βαραει κόκκινο και εκείνος λυσσαλέα να βουταει τα χέρια του στο ψητό καθως ετρεχαν τα γαστρικα του υγρα απο το στομα σα μυγα που φτυνει.

Το έβαλα στα πόδια η εικόνα μου θύμισε την θέση μου,την θέση του αναλώσιμου, αργότερα έμαθα ότι η λέξη αναλώσιμα περικλείει μια μεγάλη κατηγορία έμβιων όντων και μη.

Ο Σάββας ένας ανθοπώλης πιο κάτω μου έδινε πάντα αυτό που ονειρευόμουνα, ένα βολβό ορχιδέας και μου μιλούσε ακατάπαυστα και με τις ώρες για τον τρόπο που έπρεπε να την μεγαλωσω,νομιζω τον άκουγα με προσοχή δεν θυμάμαι, θυμάμαι μόνο πως γυρνούσα σπίτι με αγωνιά γιατί άργησα και να μυρίζω λαίμαργα πριν μπω, την ανθισμένη κερασιά έξω απ την πόρτα.

Τρεις μέρες τώρα το ίδιο όνειρο, όνειρο χαρμολύπης εμφανίζεται την νύχτα και απαλλοτριώνει την μέρα μου και το λέω μόνο σε σένα δεν πρέπει να το μάθει κανείς ….φοβάμαι…!!

………………………………………………………………………………………………………............................................Ημερολόγιο Το ημερολόγιο της Μαϊμούς

Απόσπασμα από το κεφ.12 

Πάνος Λαμπρίδης