Η Συρία, Η Κύπρος;..."κείνται μακράν"

Γράφει ο Γιώργος Αθανασιάδης

Δικηγόρος, Θεατρικός Συγγραφέας

ΣΥΝΔΕΥ  ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ

email: ggeorge45@hotmail.com

Tel:  0421969172

Η Συρία, Η Κύπρος;..."κείνται μακράν"

Τελικά το παρελθόν ανακυκλώνεται, η Ιστορία ανακυκλώνεται
και τίποτα δεν αλλάζει στην ανθρωπότητα στο διάβα των αιώνων. Εμφανή όλα αυτά στον κόσμο στις μέρες μας, με τα οικονομικά θέματα που απασχολούν τον δυτικό κόσμο, που ζεί την απόλυτη ήττα του οικονομικοπολιτικού του συστήματος. Η κρίση του καπιταλισμού είναι πέραν κάθε ορίου και πρόβλεψης υπαρκτή και βέβαια πλέον γεγονός η προβλεπόμενη και προ πολλού προγραμματισμένη, μεταστροφή της Ευρώπης, από Ευρώπη των αξιών και του πολιτισμού, εάν υπήρξε ποτέ τέτοια ή απλά ήταν Ευρώπη που με τα χρήματα και το χρυσό που συνέλεγαν οι αποικιοκράτες έκτιζαν τέχνες και πολιτισμό πάνω στα κουφάρια των νέων χωρών που κατακτούσαν, σε Ευρώπη του απόλυτου φασισμού.

Στα πλαίσια αυτά, αιματοκυλά η Ευρώπη μαζί με τους υπερπόντιους συμμάχους της στη Δύση, την περιοχή της Μεσογείου και όσον αφορά τις νότιες παριές της με οικονομική εξαθλίωση όσον δε αφορά τις άλλες παραμεσογειακές χώρες και την Ανατολική Μεσόγειο με αιματοκύλισμα και πόλεμο. Εκατόμβες νεκρών και ποτάμια αίματος και ένα προσφυγικό κύμα που μετέτρεψε την θάλασσα μας, από θάλασσα πολιτισμού σε απέραντο υγρό τάφο. Οσο για τα δικά μας, στο ίδιο έργο θεατές όλοι μας, βλέπουμε την ιστορία της Ελλάδας, να ξαναγυρίζει στη δεκαετία του ’80 με τη διαφορά ότι τώρα διαφαίνονται ακόμη πιό μαύρες μέρες και οι συγχρονοι εφιάλτες είναι ακόμη πιό αδίστακτοι και πουλημένοι στα ξενόφερτα αφεντικά τους.

«Εξω από την ΕΟΚ , έξω από το ΝΑΤΟ» και «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ» το ίδιο συνδικάτο, και μάλιστα συνδικάτο εγκλήματος, ήταν το κυρίαρχο σύνθημα της παλαιότερης αριστεράς, πρίν το 1981. Τότε το ολίγων ετών κόμμα ΠΑΣΟΚ υπό την ηγεσία του αμερικανοπολωνοεβραίου Ανδρέα Παπανδρέου, χρησιμοποίησε το ίδιο ακριβώς σύνθημα, σε έντονη ρητορική του λαοπλάνου Ανδρέα, και υφήρπασε το κόμμα ΠΑΣΟΚ τις ψήφους της αριστεράς. Η συνέχεια ειναι γνωστή, ο μεγαλο.... Ανδρέας Παπανδρέου, όχι μόνο δεν έβγαλε την Ελλάδα από την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ, αλλά τα αποτελέσματα της απάτης και του ψεύδους, ανήκοντας στις οργανώσεις αυτές, τα πληρώνουμε και σήμερα και μάλιστα ΠΟΛΥ ακριβά. Στα χρόνια δε της διακυβέρνησης από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, του διπολικού προσανατολισμού, πέρασαν αναίμακτα σαν νόμοι του κράτους, χωρίς δημοψήφισμα από τον λαό αί δύο συνθήκες εκείνη του Μάαστριχ και της Λισσαβώνας, οι οποίες προέβλεπαν ΑΚΡΙΒΩΣ την εφαρμοστέα πολιτική στην Ευρώπη, η οποία οδήγησε μεταξύ άλλων και τη χώρα μας στην κατάσταση πού βρίσκεται. Η κατάργηση των κοινωνικών προνομίων του λαού, και των εργατικών δικαιωμάτων, με βάση τις συνθήκες αυτές, ήταν αναμενόμενη και προς αυτήν την κατεύθυνση εκινούντο και οι προσωπαγείς κυβερνήσεις Παπανδρέου, Μητσοτάκη, Σημίτη, Καραμανλή (νεώτερου) και επέκεινα οι μειοδοτικές, δοσίλογες των Τζέφρυ (ή Γεώργιου) Παπανδρέου, Σαμαροβενιζέλου και Κουβέλη, και τώρα η νεώτερη επίσης μειοδοτική κυβέρνηση Τσίπρα και Καμμένου. Η διαφορά είναι ότι τότε στην Ελλάδα, που υπηρχε σχετική ελευθερία και όχι ελεγχόμενη πληροφόρηση όπως τώρα, ότι ζούσαμε έναρξη μεσαίωνα στις σχέσεις τις κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές και εισερχόμεθα σ αυτή την νέα αρχαϊζουσα εποχή.

Τίποτα επομένως, δεν έπρεπε και δε πρέπει να μας κάνει να πέφτουμε από τα σύννεφα, και όλοι οι κυβερνώντες από την μεταπολίτευση του 1974 και μέχρι τώρα εξυπηρετούσαν και εξυπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου ελληνικού και αλλοδαπού. Αυτό ξεκίνησε το 1974 από την ανάληψη πρωθυπουργίας Κων/νου Καραμανλή, εκείνου με την χαρακτηριστική προφορά, ο οποίος σε αντάλλαγμα αυτής της πρωθυπουργίας είχε , καθώς πλέον φαίνεται προσυπογράψει την κατάληψη μέρους της Κύπρου (ήδη από το 1973 στο Παρίσι), από τους Τούρκους όπερ και εγένετο, όχι όμως στην προσυμφωνημένη έκταση του νησιού, καθόσον οι Τούρκοι κατέλαβαν μεγαλύτερο τμήμα (αυτά όλα που κυκλοφορούν ακόμη ως εικασίες ή φήμες, μένει και να αποδειχθούν, αν ποτέ ανοίξει εκείνος ο περίφημος φάκελλος της Κύπρου, που θα τον άνοιγε ο Ανδρέας Παπανδρέου, μέχρι που ξεχάστηκε το θέμα αυτό. Η αντίδραση του πρωθυπουργού εν τω μεταξύ Καραμανλή ήτο ή καμία απολύτως και αντ’ αυτού αργότερα όχι πολύ , δηλώνει το περίφημο εκείνο "Η Κύπρος κείται μακράν" 

Ευτυχησα ή δυστυχησα, να είμαι έφηβος εκείνες τις εποχές και επομένως όλα αυτά τα γεγονότα, περιήλθαν σε άμεση γνώση σε μένα και τα ενθυμούμαι καλώς, ώστε κάν δεν υπάρχει ανάγκη ιστορικών πηγών, για να τα πώ και γράψω, διότι ειναι βαθιά χαραγμένα στη μνήμη μου και μέσω των αντιδράσεων και των διαδηλώσεων της Αθήνας των οποίων ήμουν ενεργό μέλος και περαιτέρω μέσω της εικόνας των ειδήσεων στην τηλεόραση, τις οποίες η οικογένεια μου και εγώ μαζί τους παρακολουθούσαμε καθημερινά.