technology

Παρασκευή 21 Ιουνίου 2013

"Ταξίδι αναψυχής" απο την Θεατρική Ομάδα του ΚΕ.ΨΥ. ΠΑ.


Λέει τη γνώμη του
ο Γιώργος Αθανασιάδης

Δικηγόρος - Αρθρογράφος - Συγγραφέας

Ενα ταξίδι ΑΝΑψυχής, η ζωή όλων μας. Δεν θα μιλήσω για Ιθάκες και προορισμούς. Είναι χιλιοειπωμένα και πλέον κατά τεκμήριο επιβεβαιωμένα. Η γνώμη μου επικεντρώνεται σε εκείνο που μου έδωσε που δίνει στον καθένα αυτή η εξαιρετική παράσταση. Ο δρόμος και το μέσον για κάθε μας ταξίδι στη ζωή, δεν είναι αυτοσκοπός και ούτε το όριο εκείνο που κατευθύνει το ταξίδι μας. Κανόνες στο ταξίδι δεν υπάρχουν. Στο ταξίδι μας, στη ζωή, το πνεύμα οδηγεί και πορευόμαστε μόνοι παρατηρώντας, ζώντας, αντιμετωπίζοντας. Η απελευθέρωση της ψυχής μας είναι λυτρωτική και γίνεται μουσική, χορός, κίνηση, χαρά ή λύπη. Και εδώ γίνεται μνήμη και καθαρμός μέσα απο τα πανέμορφα κείμενα υπό το σκωπτικό πρίσμα των συντελεστών της παράστασης. Η θεατρική ομάδα του ΚΕ ΨΥ ΠΑ - Οριακλής Βασίλης, με την διδασκαλία του σκηνοθέτη - ηθοποιού και δάσκαλου της ομάδας Συναισθηματική Διαλεκτική Κου Στέλιου Καλαθά, αποφορτίζει πάνω στη σκηνή και ξεδιπλώνει τα συναισθήματα όλων μας συνταξιδιωτών θεατών. Τα ταξίδια των θεατρίνων, γίνονται αναπαραστάσεις και καλέσματα μνήμης των δικών μας, γίνονται τα ζωντανά είδωλα της δικής μας καθημερινότητας και
αποδόσεις ζωής μέσα στα κοινωνικά όρια που εμείς οι ίδιοι ζούμε. Αλλοτε μας προβληματίζουν, άλλοτε μας κάνουν και γελούμε και όλη η ερασιτεχνική αυτή θεατρική ομάδα δουλεύοντας σκληρά (αυτό κρίνεται απο το αποτέλεσμα) καταξιώνει τον εαυτό της στην απόδοση του δρώμενου και την προσπάθεια του δασκάλου της Στέλιου Καλαθά. Γλυκιά η γεύση και δροσερός αέρας στην κάψα της καθημερινότητας μας. Γλυκά και τα παιδιά της ομάδας, που αποδίδουν για πρώτη φορά ρόλους στο σανίδι του καθενός απο εμάς, του ανθρώπου της διπλανής πόρτας, όπως συνηθίζεται να λέγεται και ο κάθε ταξιδιώτης είμαστε ο καθένας από εμάς, που θαρρείς και το κείμενο γράφτηκε απο εκείνους που
έκλεψαν κομμάτια απο τη ζωή του καθενός μας. Βιωματικοί για όλους μας οι χαρακτήρες, προσδιορίζονται απο τις εσωτερικές μας ανάγκης να φεύγουμε και να ταξιδεύουμε μακρυά απ΄ότι μας κουράζει... εκεί πέρα στους τόπους που είναι η πραγματική μας πατρίδα... στα χρόνια μας τα παιδικά. Τέλεια η παράσταση, κυλάει γρήγορα και καθηλώνει τον θεατή εισβάλλοντας στην ψυχή του, στην υπόσταση του και εντάσσοντας τον και αυτόν σε ρόλο, όχι απλά συμμετοχής επιπλέον μετουσιώνοντας το νόημα της ζωής του και τον προορισμό του σε ένα ταξίδι... ΑΝΑψυχής!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου