technology

Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2013

" Η κωμωδία του Ερωτα" Ερρίκος Ιψεν


Γράφει και επιμελείται ο
ΓΙΩΡΓΟΣ  ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ
Δικηγόρος -  Συντάκτης 
του περιοδικού 
ALFA GREEK AUSTRALIAN MAGAZINE
και του 
ANDREIKELO   Blog
Tel: 0411 224 189


«Η Ελλάδα και ημιθανής είναι μάνα που γεννάει και ξαναγεννάει το πιό εκλεκτό παιδί της... τον πολιτισμό»
Γιώργος Αθανασιάδης

Η κωμωδία του έρωτα 
Ερρίκος Ιψεν 

Οι ΘΕΑΤΡΙΝΩΝ ΘΕΑΤΕΣ και ο Γιώργος Λιβανός παρουσιάζουν μετά από 6 μήνες προετοιμασίας, για πρώτη φορά στην Ελλάδα το μοναδικό μιούζικαλ του Ερρίκου Ίψεν «Η κωμωδία του έρωτα» 

Λίγα λόγια για το έργο 
Πρόκειται για ένα αιρετικό, κολασμένο κείμενο, που είχε απαγορευτεί στη Νορβηγία για 50 χρόνια, επειδή ο Ίψεν τολμά σε αυτό να τα βάλει με τους θεσμούς της οικογένειας, της θρησκείας, του γάμου, της πίστης, ακόμα και της πολιτικής, και με το πώς αυτοί διαμορφώνουν και επηρεάζουν τη ζωή μας. 

Βασική του ιδέα, πάνω στην οποία χτίζεται ένα υπέροχο κείμενο, είναι η πάλη του ανθρώπου με τον έρωτα και πώς αυτός καθορίζει τη ζωή μας. Ο έρωτας είναι ικανός να μας συνεπάρει μια στιγμή, ή απαιτεί σύνεση και υπομονή για να μας συντροφεύσει σε ολόκληρο το ταξίδι μας… 

Η παράσταση ανεβαίνει υπό την αιγίδα της Νορβηγικής Πρεσβείας, του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Αθηναίων και του Ομίλου UNESCO Πειραιώς και Νήσων. 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ: 

Μετάφραση: Μαίρη Μιχαλάτου-Γιώργος Λιβανός
Σκηνοθεσία-Φωτισμοί: Γιώργος Λιβανός
Στίχοι τραγουδιών-Σύμβουλος: Μαριάννα Τόλη
Σκηνικά-Κοστούμια: Δέσποινα Βολίδη
Μουσική-Ενορχήστρωση: Κωνσταντίνος Ευστρατίου
Χορογραφίες: Σίμων Πάτροκλος
Δραματολόγος: Αθανασία Καλογιάννη
Κινηματογράφηση: Μενέλαος Τζαβέλλας
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαρία Δρακοπούλου
Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Αλπίδης 

ΠΑΙΖΟΥΝ (με σειρά εμφανίσεως): 
Γιάννης Φίλιας, Χρήστος Λιακόπουλος, Νατάσσα Τόδωρη, Μιλένα Παρθενίου, Πένυ Ξενάκη, Νικόλας Καραγκιαούρης, Φίλιππος Κωνσταντίνος, Άντεια Ολυμπίου, Λίλη Τέγου, Μαρία Δρακοπούλου, Goran Mijalcic, Νίκη Γκουντούμη, Κωνσταντίνος Αμπατζίδης, Βίβιαν Βαλσάμη, Γιάννης Τσιώμου. 

Θέατρο Studio Κυψέλης, Κυψέλης και Σπετσοπούλας 9, Κυψέλη τηλ. 210-88.19.571 

Παρουσίαση απο τους συντελεστές του έργου απο το Δελτίου τύπου της παράστασης 



Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2013 και το περιοδικό δι εμού πήγε θέατρο και παρακολούθησε την απόλυτα μαγευτική παράσταση του έργου του Ερρίκου Ιψεν « η κωμωδία του ερωτα» Ενα έργο αντίστασης στα κάθε είδους κοινωνικά κατεστημένα που όμως τελικά σκιαγραφεί την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα του ίδιου του συγγραφέα. Η σύγκρουση είναι έντονη, η εναλλαγή των συναισθημάτων διαρκής, το άδικο παίζει με την δικαιοσύνη, η επανάσταση με τον συμβιβασμό και στο τέλος; Στο τέλος δεν υπάρχει απόλυτη κάθαρση ή εξιλέωση, στην νεανική ορμή και στο πάθος υπάρχει και το περιθώριο του λάθους ή της αμφισβήτησης του ίδιου μας του εαυτού. Ακόμη και άν γυρίσουμε την πλάτη στην κοινωνία και τις επιταγές της , στον καθρέπτη της εξακολουθεί το είδωλο μας να υπάρχει και με την πλάτη γυρισμένη σ αυτόν. Τα παιδιά που ενσαρκώνουν τους Ιψενικούς ρόλους παρουσιάζουν μια εικόνα και αίσθηση υψηλής υποκριτικής τέχνης και το συναίσθημα πλημμυρίζει τον χώρο. Κοιτούν στα μάτια τον θεατή και του απευθύνουν τον λόγο. Εισέπραξα και εγώ τον ρόλο μου, σαν απο αόρατου σκηνοθέτη θέλημα και ένιωσα τα αγκάλιασμα των 15 εκείνων ηθοποιών ισότιμο μέλος και εγώ στον μικρόκοσμο εκείνο του θεατρικού σκηνικού. Με την φρεσκάδα, το ταλέντο, το τραγούδι, ο θεατής ανάλογα με τις αισθήσεις και τα αισθήματα του, παίρνει τη θέση του στα δρώμενα και άμεσα ταυτίζεται με κάποιο απο τα πρόσωπα του έργου. Απομένει μόνο να θέσει εαυτόν μέσα στον κόσμο του κοινωνικού συμβιβασμού ή της αμφισβήτησης ή να ψελλίσει mea culpa ακολουθώντας τον Φόλκ εκεί στο περιθώριο που άφησε στον εαυτό του για το δικό του λάθος! 

Συγχαρητήρια σ όλα τα παιδιά που χαρίζουν στους θεατές αυτές τις μαγικές στιγμές που προσπαθώ να σας μεταφέρουμε και εδώ κάτω στους Αντίποδες! 

Συγχαρητήρια σε όλους όσους δούλεψαν για την παράσταση αυτή! 

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ στον σκηνοθέτη της παράστασης Γιώργο Λιβανό! 

Πρώτος μας μίλησε ο Γιώργος Λιβανός σκηνοθέτης της παράστασης! 

Γιώργο, είσαι ο σκηνοθέτης του έργου πές μας δυό λόγια για το έργο και τι έχει να εισπράξει ο θεατής απ αυτό; 

Η κωμωδία του έρωτα, είναι ένα κολασμένο κείμενο του Ιψεν, είναι ένα δύσκολο έργο και εννοώ ότι είναι ένα έργο που εχει παιχτεί πολύ σπάνια καθόσον έχει ένα «ίδιο» πρόβλημα. Είναι γραμμένο σε στίχο και πρέπει να παίξουν τραγούδια, όπως ακριβώς το «Πεερ Γκύτ». Είναι η μοναδική κωμωδία του Ιψεν καί έχει ένα κολασμένο θέμα, δηλαδή αφορά την αιώνια πάλη των 20άρηδων δηλαδή της νέας γενιάς με τους μεγαλύτερους για την διεκδίκηση της ζωής. Αναφέρεται σ αυτήν την ιδανική πάλη των δύο γενεών, όπου φυσικά σε αντίθεση με τους νεότερους οι μεγαλύτεροι θέλουν την ηρεμία τους . Το έργο αυτό ήθελα να το κάνω 14 χρόνια, τώρα βρέθηκα στη κατάλληλη στιγμή, έχουμε μια ομάδα δέκα πέντε ηθοποιών , χορευτών που επιχορηγείται απο το Υπουργείο Πολιτισμού εχουμε συμμετάσχει σε διεθνή φεστιβάλ στο εξωτερικό, στην Ελλάδα, στην Αθήνα και όχι μόνο και αυτό ήταν το τελικό μου στοίχημα, δηλαδή το να αποφασίσεις να κάνεις ένα ‘pocket musical’ , ενα πολύ δύσκολο έργο, με την ομάδα συνεργατών , που παλέψαμε γι αυτό 8 μήνες. Αναφέρομαι μόνο στην τέλεση της παράστασης, όχι για την προετοιμασία, μετάφραση κλπ. Ηταν για μένα ένα πολύ ψηλό στοίχημα, που τελικό αποδέκτη είχε το κοινο που το στέφει με απόλυτη επιτυχία. 

Γιώργο, γιατί το συγκεκριμένο έργο έπρεπε να παιχτει τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή; 

Ηθελα να αποδείξω ότι παρά την τεράστια κρίση που περνάει η Ελλάδα, κρατάει τον πήχυ ψηλά και φρονώ ότι προσφέρω και εγώ σ αυτό, κάνοντας όσο το δυνατόν καλύτερες παραστάσεις. Η προηγούμενη μου παράσταση τα «Βρώμικα κόλπα» που συνεχίζει για δεύτερη χρονιά, γεμίζει το θέατρο που είμαστε και μετά από όλα αυτά, ήθελα να πετύχω το στοιχημα που ειχα βάλει , δηλαδή να παίξουμε με τα παιδιά, έναν Ιψεν, που είναι λιγοπαιγμένος στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Με αυτό το τρόπο θα εκφράζαμε και την πολιτική μας τοποθέτηση, δηλαδή , παρά τις δυσκολίες, τα προβλήματα, την κρίση να υπάρξουμε σαν λαό, να τα καταφέρουμε. Ετσι με τη χορηγία της Νορβηγικής πρεσβείας στην Αθήνα, του Δήμου της Αθήνας και της UNESCO θα συμμετάσχουμε το 2014 στο φεστιβάλ Ιψεν που γίνεται στην Νορβηγία. Το έργο είναι μια πράξη αντίστασης που αποδεικνύει ότι μπορούμε να υπάρξουμε μεσα από την αλήθεια του συναισθήματος και της παράστασης, όχι με απλο τρόπο αλλα με δυναμικό που βγαίνει και μέσα απο την παράσταση. Πρόκειται για μια ομάδα ηθοποιών και συνεργατών, εξαιρετικές μονάδες, με την Μαριάννα Τόλη που κάνει την απόδοση των στίχων και την μουσική, όλο εκείνο το πακέτο συνεργατών, αναφέρομαι σε ολους μα όλους χωρίς να ξεχνάω ή να παραλείπω κανέναν. Το σημαντικότερο 15 εξαιρετικά ταλέντα που παίζουν και τραγουδούν με απίστευτη ευαισθησία. Δεν νομίζω ότι θέλω να πώ κάτι άλλο, θέλω να περάσει στα παιδιά ο λόγος , στην Αντεια Ολυμπίου και τον Γιάννη Φίλια. 

Στη συνέχεια μας μίλησε η Αντια Ολυμπίου, η «κεντρική» ηρωϊδα του Ιψενικού αυτού έργου, η οποία στην συνέχεια στην παράσταση έδωσε δεν ερμήνευσε απλά ένα ρόλο, μετουσιώθηκε, μεταμορφώθηκε, έβαλε στην ψυχή της στον εσωτερικό της κόσμο, όλο το κοινό και τα συναισθήματα του ρόλου της, έγιναν δικά μας. Ξαναγίναμε όλοι νέοι, όσοι τουλάχιστον ήμασταν μεγαλύτεροι, ταυτιστήκαμε με εκείνην και ζήσαμε όλοι την Ιψενική ηρωΐδα μέσα απο την ερμηνεία της. 

Αντεια, θάθελα να σε ρωτήσω αν πιστεύεις ότι πέρα απο το έργο, γενικά σε περίοδο κρίσης στη Ελλάδα, υπάρχει άνθηση πολιτισμού; 

Ναι, αυτό πιστεύω και εγώ, διότι θεωρώ ότι πάντα συνέβαινε αυτό και όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλο τον κόσμο, στον καλλιτεχνικό χώρο πάντα υπήρχε αυτό. Είναι η ευλογία μας, να μπορούμε να προσφέρουμε αυτό το πράμα μέσα στην κρίση όλοι εμείς οι καλλιτέχνες και εγώ δεν θα μιλήσω για την οικονομική κρίση, εγώ θα μιλήσω για την κρίση των σχέσεων, που υπάρχει τώρα και υπήρχε και πάντα και για μένα αυτό το έργο είναι αυτή η κρίση. Νιώθω τυχερή πολύ, που έχω διαβάσει αυτό το έργο, το έχω δουλέψει και το παίζω και ο κόσμος που το έχει δεί, φεύγει προβληματισμένος ποιον δρόμο θέλει να τραβήξει, και είμαι πολύ ευχαριστημένη και γι αυτό έρχομαι εδώ κάθε βράδυ. 

Κατά την διάρκεια τώρα της παραμονής μου εδώ στην Αθήνα, παρατήρησα ότι εκτός απο τα έργα που παίζονται στις διάφορες θεατρικές σκηνές, περαιτέρω ο κόσμος γράφει, δημιουργεί, τι έχεις να μας πείς γι αυτό; 

Ο κόσμος πράγματι έχει ανάγκη να εκφραστεί να «ξεχυλίσει» και όταν νιώθουμε πιεσμένοι γράφουμε και αυτό που γίνεται είναι σούπερ, διότι πρέπει τελικά να γίνονται πράγματα για να γραφούν καινούργια πράματα καινούργια δημιουργία, για να αποδοθούν όλα αυτά που γίνονται γύρω μας. Γενικά , πιστεύω ότι όταν είμαστε καλά, δεν γράφουμε, όταν δεν είμαστε καλά και συμβαίνει κάτι ή είμαστε μόνοι μας, ο καλύτερος τρόπος έκφρασης είναι ο γραπτός λόγος. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει διαρκώς να μην είμαστε καλά για να γράφουμε, διότι τότε θα γράφαμε βλακείες συνέχεια. Εννοώ, ότι για να βγούνε διαμάντια, πρέπει να είναι μικρά διαμάντα, ένα εδώ και ένα εκεί. Θέλω να πώ ότι είναι το όνειρο μου, να έρθω στην Αυστραλία, δεν έχω έρθει ποτέ. Μεγάλωσα στην Γερμανία, οι δάσκαλοι μου ήταν απο την Αυστραλία, έχω μάθει την αγγλική διάλεκτο της Αυστραλίας, ήταν η αγαπημένη μου και είναι το όνειρο μου και κάποια στιγμή θα ήθελα να έρθω εκεί. 

Κατόπιν μας μίλησε ο Γιάννης Φίλιας, ο «κεντρικός» ήρωας του Ιψενικού έργου 

Τι έχεις να μας πεις για το ρόλο σου, τι έχει να δώσει αυτό το έργο και γιατι έγινε επιλογή αυτού του έργου και ποιά η διαφορετικότητα αυτού του έργου σε σχέση με ότι άλλο παίζεται στα άλλα θέατρα αυτή τη σαιζόν? 

Εχει να κάνει όχι μόνο με το άλλο παίζεται στα θέατρα αλλα και με το ίδιο το έργο σε σχέση με τα άλλα έργα του Ιψεν. Πέρα και πάνω απο όλα τα έργα του Ιψεν αυτό το έργο σκιαγραφεί τον ιδιο τον συγγραφέα. Ο Φόλκ ο κεντρικος ρόλος αυτος που ερμηνεύω εγώ είναι σαν τον ίδιο τον Ιψεν, αυτός που μιλάει είναι ο ίδιος, αντιμετωπίζοντας όλους τους κοινωνικούς δαίμονες, τα κοινωνικά δεδομένα, τα καθεστώτα που τον μαστίζουν ως ελεύθερο πνεύμα, και αντί να κάτσει να γράψει ένα μανιφέστο ο ίδιος κατά της κοινωνίας και των θεσμών γράφει αυτό το έργο. Ο Φόλκ μονολογεί για τρείς πράξεις καταλαμβάνει λεκτικά αν το δείτε μέσα στο κείμενο το 80% του λόγου και όλα τα άλλα να είναι συναντήσεις του Φόλκ με εκπροσώπους του κατεστημένου. Το έργο αυτό έχει να προσφέρει μιά απόλυτα έντιμη σκιαγράφηση του χαρακτήρα του συγγραφές, ο οποίος αντιμετωπίζοντας όλα αυτά τα δεδομένα αφήνει το περιθώριο στον εαυτό του στον Φόλκ να έχει λάθος, στο τέλος να διαψεύδεται ο ίδιος! 

Ο ρόλος αυτός ήρθε σε μια στιγμή στην ζωή μου, που έχω και εγώ να πώ κάποια πράγματα αφήνοντας το ενδεχόμενο να έχω λάθος και εγώ! Δεν θεωρώ ότι το συγκεκριμένο έργο έρχεται σαν μια πράξη αντίστασης και ανατροπής, αυτά έρχονται απο τον τρόπο ζωής μας και υπάρχουν πολλοί συγγραφείς που έχουν να πούν πολλά πράματα πάνω σ αυτό. Το συγκεκριμένο έργο δεν θεωρώ ότι είναι πιο μαχητικό απο τα άλλα. Η επιλογή του συγκεκριμένου έργου δεν έχει να κάνει με αυτό. 

Με πλατιά χαμόγελα μεταξύ όλων μας και ενώ το πρώτο καμπανάκι χτύπησε, πήρα τα όμορφα αυτά λόγια των παιδιών στη σκέψη μου και κατέβηκα τις σκάλες του μικρού, ζεστού, και πολύ ανθρώπινου θεάτρου που έμελλε να ζήσω την απόλυτη μαγεία! Τα λόγια του σκηνοθέτη Γιώργου Λιβανού, ήταν πολύ μα πολύ λίγα, να περιγράψουν αυτό που συμβαίνει κατά τη διάρκεια της παράστασης. Γιατί πόσο πειστικά μπορεί άραγε κανείς να περιγράψει το θαύμα; 

Αθήνα 7 Ιανουαρίου 2013 «Τ Αγιαννιού τη μέρα»!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου